خداحافظی په‌په: بدرود پرتغال من، دلم تنگ می‌شود

به گزارش “ورزش سه”، په‌په یکی از بزرگان تاریخ فوتبال پرتغال بعد از ‏سال‌ها درخشش در میادین باشگاهی و ملی امروز رسما اعلام کرد که ‏به عنون فوتبالیست بازنشسته شده و دیگر در میادین پا به توپ ‏نخواهد شد. ‏

کپلر لاوران ده‌لیما فریرا که ما به عنوان په‌په می‌شناسیم به مدت 17 ‏سال پیراهن تیم ملی کشورش را به تن داشت. در ویدیویی که په‌په ‏به مناسبت خداحافظی با فوتبال منتشر کرد او بخش مهمی از ‏حرف‌هایش را به پرتغال اختصاص داد و گفت بزرگترین افتخارش را ‏پوشیدن پیراهن سلسائو می‌داند. ‏

په‌په در ویدیوی خداحافظی‌اش گفت: “تواضع، قدردان بودن و ‏اصالت. پرتغالی بودن برای من افتخار عظیمی است. می‌دانم که اینجا ‏در پرتغال به دنیا نیامدم ولی خودم را پرتغالی می‌دانم. چرا که با تمام ‏وجود قدردان همه چیزهایی هستم که پرتغال در اختیارم گذاشت. ‏واقعا قدردان و سپاسگزارم. سعی کردم دینم را به پرتغالی‌ها ادا کنم، ‏با استفاده از چیزی که بلد بودم: فوتبال بازی کردن. در این مدت با ‏تیم ملی پرتغال دو جام به دست آوردم که وجودم را سراسر غرور ‏می‌کند”. ‏

اشاره په‌په به اینکه در پرتغال به دنیا نیامده به این خاطر است که ‏محول تولد او کشور برزیل است. او در 18 سالگی برای فوتبال بازی ‏کردن به پرتغال آمد و به تیم ماریتیمو پیوست و بعد از آن تابعیت ‏پرتغال را پذیرفت. ‏

په‌په در ادامه صحبت‌های احساسی خود در ویدیوی خداحافظی‌اش ‏گفت: “وقتی به جام‌هایی که با پرتغال به دست آوردم نگاه می‌کنم به ‏این نتیجه می‌رسم که نبردم برای این کشور نبردی بوده که به ثمر ‏رسیده. من موفق شدم دینم را به این کشور ادا کنم، کشوری که ‏درهایش را به رویم باز کرد و این فرصت را به من داد تا بازی کنم و ‏بتوانم از پیراهن ملی این کشور دفاع کنم”. ‏

این افسانه فوتبال پرتغال گفت اولین بازی‌ ملی‌اش را خیلی خوب به ‏یاد می‌آورد: “می‌خواهم برایتان از روزی بگویم که اعلام شد می‌توانم ‏برای تیم ملی پرتغال بازی کنم. در یک بازی پورتو و ستوبال بود. ‏شروع کردم به بوسیدن پرچم پرتغال که روی سینه پیراهنم بود. ‏خیلی‌ها تعجب کرده بودند ولی این حس ناب من بود از اینکه ‏می‌توانم پیراهن پرتغال را بپوشم. روزی که بالاخره این پیراهن را به ‏تن کردم از شدت احساسات گیج شده بودم. از یک طرف بار سنگین ‏تعهد را احساس می‌کردم، تعهدی که تا امروز بر دوش داشتم. ‏همیشه منافع تیم ملی را در اولویت قرار دادم و برای ارزش‌هایش ‏جنگیدم: توضع در زمین، احترام به حریف، حداکثر تلاش و تا آخرین ‏لحظه در هر مسابقه جنگیدن و افتخار کردن به پیراهن ملی کشور”.‏

این مدافع کارکشته سپس به یادآوری قهرمانی پرتغال در یورو 2016 ‏پرداخت و گفت: “آن سال حتی زمانی که به فرانسه رفتیم حس ‏می‌کردیم در خانه‌ایم چون مهاجران پرتغالی هوایمان را داشتند. وقتی ‏با قهرمانی به پرتغال برگشتیم جنگنده‌های نیروی هوایی تا فرودگاه ‏بدرقه‌مان کردند. وقتی درها باز شد دیدیم فرودگاه در سکون کامل ‏است و کارکنان فرودگاه منتظرمان هستند. در مسیر حرکت در ‏لیسبون دیدیم کل کشور آمده‌اند که از ما استقبال کنند و این یکی از ‏زیباترین لحظات زندگی من است”.‏

په‌په در ادامه به یورو 2024 و اشک‌هایی که بعد از حذف پرتغال ‏مقابل فرانسه ریخته بود اشاره کرد و گفت: “آن اشک‌ها اشک‌های ‏مهمی بود. من واقعا باور داشتم که می‌توانیم قهرمان بشویم و ‏رویایش را دیده بودم. به خاطر بازیکنانی که داشتیم می‌دانستم که ‏می‌توانیم. به عنوان یک بازیکن پا به سن گذاشته می‌توانستم شور و ‏شوق بچه‌ها را درک کنم. کار همه آنها عالی بود و اشک‌های من ‏اشک‌هایی بود که از ته دل می‌آمد. به خاطر اینکه نتوانسته بودیم ‏انتظار پرتغال را برآورده کنیم. و البته به این خاطر که می‌دانستیم این ‏آخرین بازی من است و دیگر نمی‌توانم برای مردم پرتغال شادی خلق ‏کنم”.‏

په‌په فوتبالش را به عنوان سومین بازیکن تاریخ پرتغال که بیشترین ‏بازی ملی را داشته به پایان برد. این مدافع کارکشته 141 بازی ملی در ‏کارنامه دارد و برای پرتغال 8 گل به ثمر رسانده است. په‌په بدون شک ‏یکی از نمادهای تاریخ فوتبال پرتغال است و خواهد بود. ‏