در هتل ایران هیچکس با هم قهر نیست!

به گزارش “ورزش سه”، تاریخ فوتبال بی‌شمار است از داستان‌ها و خاطرات و الگوهایی که بازیکنان می‌توانند با رجوع به آن درس‌های زیادی از موفقیت تیم‌های ملی مختلف در رقابت‌های جهانی و قاره‌ای بیاموزند و با رعایت آن تجربیات، گام بلندی در راه رسیدن به اهدافی که در تورنمنت در پیش رو دارند و بردارند.  

متاسفانه علی‌رغم جایگاه قابل‌قبول تیم ملی ایران در رنکینگ فیفا و ظهور ستاره‌های شاخصی که بازی در بالاترین سطح فوتبال اروپا را تجربه کرده‌اند، کارگروهی به‌طور جدی برای بررسی علت این ناکامی نیم قرنی تشکیل نشده و نهایت کاری که هر بار پس از حذف شاهدش بودیم دعوت از چند بازیکن و سرمربی در رسانه ملی بود و بعضا با اخراج سرمربی بخش اعظمی از دلایل اصلی شکست مغفول می‌ماند.

این در حالی است که با این سطح از واکاوی و ریشه‌یابی معضلات برخی از اعضای هیئت رئیسه فدراسیون، صحبت از حضور در فینال و قهرمانی میکنند، اتفاقی که اگر رخ دهد چیزی شبیه به معجزه رخ داده است.

اگر کمی حوصله به خرج دهیم و گفت‌وگوهای امیر قلعه‌نویی و سایر بازیکنان تیم ملی را طی این پنج ماه اخیر بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که کلید واژه همه آنها همدلی و اتحادی است که در تیم وجود دارد، تا جایی‌که برخی از بازیکنان باتجربه تیم ملی مدعی شدند هیچ‌گاه فضای تیم ملی تا به این حد یک‌دست نبوده است!

به نظر می‌رسد این مجموعه از بازیکنان و کادر فنی با درک درست از شرایط فعلی و درس‌هایی که در گذشته آموخته‌اند اساس را بر همدلی قرار داده‌اند، اما هنوز نمی‌توان به‌طور قطع نسبت به این موضوع اطمینان حاصل کرد.

از صمیم قلبمان می‌خواهیم تا حس همدلی و ازخودگذشتگی در تیم ملی به همان اندازه‌ای باشد که بازیکنان از آن حرف می‌زنند، که در این صورت قادریم از پس هر تیمی در آسیا بر بیاییم. در واقع شاگردان امیر قلعه‌نویی نباید اجازه دهند که مسائل پیش و پا افتاده بتواند خدشه‌ای هرچند جزئی در فضای تیم ایجاد کند، چراکه هر منفعت فردی با هر درجه از اعتبار در مقایسه باهدف بزرگ تیم ملی محلی از اعراب ندارد.

مثال‌های فراوانی از تأثیرات اتحاد بین بازیکنان یک تیم ملی در تورنمنت وجود دارد که شاید بارزترین آن به تیم ملی اسپانیا برمی‌گردد، جایی که ریشه‌های عمیق اختلاف بین دو تیم رئال مادرید و بارسلونا در هر تورنمنتی به‌نوعی باعث ایجاد حاشیه و در ادامه عدم نتیجه‌گیری را به همراه داشت، اما پس از ظهور دو کاپیتان افسانه‌ای به نام‌های کاسیاس و پویول، تیم ملی اسپانیا را برای ده سال در فوتبال ملی به هر آنچه می‌خواست رساند. همچنین تیم ملی ایتالیا نیز در جام جهانی 2006 به عبارتی در اوج دوران کالچو پولی به‌عنوان قهرمانی جهان دست‌یافت. این در حالی بود که تمامی کارشناسان تصور می‌کردند که این مسئله باعث حذف زودهنگام لاجوردی پوشان در مرحله مقدماتی خواهد شد.

این نکته را هم فراموش نکنیم که در صورت کسب جام این افتخار در وهله اول به‌پای فوتبال ایران و در ادامه به پای نسلی نوشته خواهد شد که مسلما استحقاق رسیدن به این جایگاه را دارد. همانطور که امروز هم مردم واژه‌ای به نام نود و هشتی ها را بالاتر از هر اسم‌ورسم دیگر می‌شناسند.

اینجا در قطر میزان ارتباط ما خبرنگاران با تیم ملی طبق پروتکل رسانه‌ای به پانزده تا بیست دقیقه ابتدای تمرینات محدود شده است و در این فاصله شاید نتوانیم آن‌طور که بایدو شاید پی به آنچه در فضای تیم وجود دارد ببریم. اما با توجه به مشاهدات ما در همین فاصله باید به نقش غیرقابل‌انکار آندرانیک تیموریان کاپیتان اسبق و مربی حال حاضر تیم ملی اشاره کنیم 
شانه‌به‌شانه و نفس‌به‌نفس بازیکنان درست مثل یک بازیکن تمرینات را انجام می‌دهد و در این فاصله سعی می‌کند با کل‌کل‌های خاص خودش باعث تقویت روحیه بازیکنان شود.

کاپیتان اسبق تیم ملی جزء آندسته از افرادی است که به خوبی می‌داند که بازیکنان تیم ملی درصورت تقویت روحیه قادرند از پس چه مشکلات بزرگی بر بیایند از همین رو تمام تلاشش را انجام می‌دهد.

روزهای به مراتب سخت‌تر از این در انتظار تیم ملی است که باید شش دانگ حواسمان را برای مقابله با آن جمع کنیم. ژاپن،کره، عربستان و حتی قطر به این سادگی‌ها برای کسب عنوان قهرمانی پا پس نمی‌کشند پس برای عبور از این چالش باید مثل کوه پشت هم باشیم.

کیاوش عزیزی – دوحه